Trzeba zacząć żyć.

Szczury już dojrzałe,a ja nędznie siedzę przy monitorze.Rosną,ku sił by stać się mężnymi samcami.Żyję z wielką raną gdyż nie ma ich przy mnie.Zniknęły,tak po prostu.Oddano je do innych ludzi,bez mej wiedzy.Co czuję? Smutek,żal i rozczarowanie.Jestem bezsilna.Chcę zobaczyć me szczury,chcę poczuć ich zapach.Zginę.Zginę bez mych radości.Odejdę ja liść lecący przez szare blokowiska.
Chcę zobaczyć w mym oczach radość życia mych pociech.Trzeba zacząć żyć.